-जगदीशप्रसाद जोशी

म त हिमपात हुँ, 
सेताम्य छु,
मेरो हृदयलाई छामेर हेर, 
म कसैको प्रेममा छु, 
भोलेनाथको जटा सेताम्य बनाउने 
मेरो स्वरुपलाई अवलोकन गर
म नै सत्य हुँ,
म नै प्रेम हुँ, 
म नै शुन्य हुँ, 

म एकदिन पग्लिने छु, 
पानि पानि हुनेछु, 
हिम नदि हुँदै, गँगा हुनेछु, 
म पुर्णता खोज्ने छैन, 
मात्र पानि हुनेछु, 
गँगाको जल हुनेछु, 
नाथको शिरमा अबिशेक गर्न
तिम्रो देहको भष्म मिसिएको 
मेरै तटमा बनेको चन्दन 
पात्लो बनाउने जल हुनेछु,
हो म हिमपात हुँ 
पानि पानि हुन पग्लिने छु, 
गँगा हुनेछु, 

म समुद्र हुनेछु, 
म बिलाउने छु, 
म अलप हुनेछु, 
तटका ढुङ्गाहरुलाई
शालिग्राम बनाउने छु, 
म शान्त छु, 
प्रेमको खोजीमा,
कतै डुलिरहेको,
बसन्त जस्तै
म आनन्द छु, म सुरम्य छु, 
म हिमपात हुँ सेताम्य छु, 
म कसैको प्रेममा छु, 
मेरो स्वरुप अविचलित छ, 
अनन्य छ, आनन्दित छ, शुन्य छ,

हो म प्रेम हुँ,
म शुन्य हुँ, 
म नै त सत्य हुँ, 
म नै अन्त्य हुँ, 
म नै ब्रह्म हुँ, 
हो म नै त हिमपात हुँ, 
म नै आनन्द हुँ,